Weer een bericht

Hallo Allemaal,

Ik heb deze week weer erg veel gedaan.
Ik ben zoals je in het filmpje kan zien een echte krokodillenhunter. (zonder angst)
Daarnaast ben ik met ibrahim en bas naar Karimenga geweest. Karimenga is een dorpje waar ibrahim 7 jaar heeft gewoond en wat erg arm is. Hier willen we het Pro
poor tourism project opzetten.
De kinderen in het dorpje hebben sinds kort een schooltje waar helaas niet zulke goede leraren lesgeven, zodat ze nog steeds geen engels kunnen spreken.
Ik heb een groepje van 13 kinderen geprobeert kleuren te leren herkennen, maar het ging maar moeizaam.
Daarnaast zijn er veel huizen ingestort door de heftige regen. De oogst is daardoor ook grotendeels mislukt.
Het gezin waar we sliepen (buiten) heeft 3 kinderen waarvan 1 kind (linda) bij ibrahim thuis woont, omdat ze dan naar school kan en toekomst heeft.
De andere 2 kinderen hebben volgens mij de hele dag honger. Maar ondanks dat de dorpelingen wat tegenslagen moeten verwerken zijn ze toch positive minded.

Het pro poor tourism project heeft heel wat te bieden in Karimenga.
We hebben met een kano met aardig wat gaten erin (geld voor een nieuwe is er niet) gevaren over de white volta.
1 man was aan het roeien en de andere was met een emmer het water er weer uit aan het gieten. Erg grappig om mee te maken.
Het schijnt dat er veel krokodillen in die rivier zitten, maar helaas heb ik er daar geen één gezien.
Om bij de white volta te komen moesten we een aardig stuk fietsen over akkerland. Af en toe duikt ergens een boer op die kilometers verder dan zijn huis
aan het werk is. De mannen van de kano waren ook aan het boeren. Maar na een uur of 12 is er geen beginnen meer aan ivm de hitte. Dus gaan ze onder een boom
zitten wachten tot het een uur of 4 is, om vervolgens weer verder te werken. Soms werken ze volgens ibrahim door tot diep in de nacht. Het is ongeloofelijk
om te zien hoeveel werk de boeren moeten verzetten voor zo weinig opbrengst. Een tractor zou goed van pas komen voor deze mensen.
Het plan is om een ezel te kopen, zodat de toeristen met de ezel naar de rivier kunnen.
Een stukje dichterbij het dorp, woont de funani stam. Een stam die leeft tussen de koeien.
Heel indrukwekkend om te zien, 1000en koeien met hier en daar een vrouw die de koe aan het melken is. Het enige wat ze daar eten en drinken is melk, water
en mais. Als cadeau kregen we ook verse melk(uiteraard).

De volgende dag zijn hebben we een wandeltocht gemaakt door het bos. Een plantenkenner ging mee, die over elke plant wel een geneeskrachtige werking wist.
De één zorgt voor witte tanden en de andere tegen malaria en weer een ander tegen maagpijn. Erg interessant allemaal.

Ook hebben we de chief bezocht van het dorp. Wat eigenlijk inhoud, een oude man op een cemente bank onder een gammel hutje. Als blijk van respect
moet je in je handen klappen en nabaa zeggen. Andersom hadden ze ook veel respect voor ons. We kregen binnen 4 dagen 2 kippen en 2 hanen kado.
De 2 kippen hebben we geBBq en de 2 hanen heeft ibrahim in het mandje van zijn scooter meegenomen. Ze eten hier trouwens bijna alles van de kip
De kop en de poten grillen ze en bewaren ze vervolgens een paar dagen in een mandje om ze daarna te verwerken in sausjes. Erg hygienisch allemaal.
Ik heb inmiddels ook al meerdere malen in een veldje mijn grote boodschap achter gelaten. Bij mijn gastgezin is dit overigens erg lastig omdat ik vlak naast
een school woon, en er constant kinderen langslopen. Mijn familie wil trouwens graag een keer hond met mij eten. De enige hond die hier rondloopt heet sinds
vandaag Jop. Dit om hem wellicht hiermee van de galg te laten ontkomen.(gaat denk ik niet lukken)
Voor de rest is het nog steeds warm, ik schat het op 42 graden.

Met de gezondheid gaat het redelijk, de tyfus pillen hebben redelijke heftige bijwerkingen. Maar daar kan ik over 2 dagen mee stoppen.
Dan moet ik eff laten checken of het helemaal weg is.

Groeten,

Jop